Σ’ ένα δραματικό τελικό που κράτησε αμείωτοτοενδιαφέρον των 500 και πλέον φιλάθλων που βρέθηκαν στις εξέδρες του γηπέδου της Δόξας, η Προσοτσάνη ήταν η μεγάλη νικήτρια καθώς επικράτησε ενός άξιου αντιπάλου όπως είναι οι Αμπελόκηποι με σκορ 2-0 στην παράταση, προσθέτοντας το 4ο τρόπαιο στη συλλογή της και 3ο τα τελευταία 7 χρόνια. Συνήθως σε τέτοια ματς ψάχνουμε τον «άνθρωπο του τελικού», εμείς όμως επιλέξαμε δύο πρόσωπα από πλευράς νικητών, που κάλλιστα σήμερα το βράδυ θα πρέπει να το πάρουν σπίτι τους: 1ος και καλύτερος ο “serial killer” Δημήτρης Ουζούνης (φωτό δεξιά) καθώς με τα δύο του γκολ στην παράταση (6 συνολικά στα πρόσφατα 4 ματς παρακαλώ!!!) έστειλε εαυτό, συμπαίκτες, τεχνικό επιτελείο, παράγοντες και βέβαια τον ανυπέρβλητο κόσμο στους 7ους ουρανούς! 2ος – αλλά πιστέψτε μας ισάξιος του σκόρερ – η τραγική μορφή του τελικού ο Γιάννης Αβραάμ (φωτό αριστερά). Χάρις στον τερματοφύλακα των «κυανόλευκων» η μία θέση του τελικού έγραφε το όνομα της Προσοτσάνης, αφού περίπου 1 ½ μήνα νωρίτερα απέκλεισε μόνος του την Καλλίφυτο στο επαναληπτικό ημιτελικό στα πέναλτι και σήμερα στη φάση του 108ου λεπτού χτύπησε σε μια σωτήρια (κι όχι η μοναδική) επέμβασή του προ του Πολυχρονίδη, φεύγοντας από το ματς υποβασταζόμενος κατευθείαν για το ΓΝΝ Δράμας, όπου διαπιστώθηκε κάταγμα δεξιάς κλείδας.
Ο τελικός είχε όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν πριν την έναρξή τους τέτοια ματς: πολύ πάθος, αρκετά λάθη ένθεν κι ένθεν, παιχνίδι υπομονής αλλά και χωρίς ρυθμό, ευτυχώς όμως είδαμε και καταγράψαμε καλές φάσεις μπροστά στις δύο εστίες, με τους παίκτες που αγωνίστηκαν να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και να αναδεικνύουν το «ευ αγωνίζεσθε» σε ουκ ολίγες περιπτώσεις.
Οι Αμπελόκηποι του Τάκη Στάμογλου με τα δύο πόδια στη Δ’ Εθνική εδώ και καιρό έπαιξαν ως ίσος προς ίσο τη μεγάλη τους αντίπαλο και μετά το μουδιασμένο ξεκίνημά τους σταδιακά ισορρόπησαν και κυρίως προσπάθησαν να «χτυπήσουν» στην αντεπίθεση, θέλοντας να βρουν την άμυνα των τυπικά φιλοξενούμενων ανοργάνωτη. Πότε η αστοχία τους στην τελική προσπάθεια και πότε οι επεμβάσεις του Αβραάμ κράτησαν τους «κιτρινόμαυρους» στο μηδέν. Η Προσοτσάνη του Κώστα Βακιρτζή ξεκίνησε το ματς όντας με την ετικέτα του φαβορί λόγω κυρίως της διαφοράς κατηγορίας, ωστόσο παρά τα κάποια ξεσπάσματα δεν κατάφερε να γίνει ιδιαίτερα πιεστική προς τα καρέ του Μένκα, που όποτε χρειάστηκε κι αυτός φώναξε «παρών».
Όσο κυλούσε το ματς και ειδικά στο β’ μέρος και το γκολ δεν έμπαινε ήταν ορατό το ενδεχόμενο της παράτασης και παρότι στο τελευταίο 10λεπτο χάθηκαν σπουδαίες ευκαιρίες, οι δύο ομάδες άκουσαν το σφύριγμα του κ. Πράσατζη με το 0-0 να «σφραγίζει» τις προσπάθειές τους.
Στον έξτρα χρόνο η Προσοτσάνη νωρίς-νωρίς πήρε το προβάδισμα και παρότι περιμέναμε αυτό να λειτουργήσει ευεργετικά, είδαμε μια νευρικότητα στους παίκτες του Κώστα Βακιρτζή, οι οποίοι σίγουρα επηρεάστηκαν κι από το σοβαρό τραυματισμό του Αβραάμ. Οι Αμπελόκηποι ανέλαβαν πρωτοβουλία πότε ανορθόδοξα και πότε με οργανωμένες επιθετικές ενέργειες, έψαξαν την ισοφάριση, αλλά το 2
ο γκολ του Ουζούνη δευτερόλεπτα πριν τη συμπλήρωση των 120 λεπτών ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Το κύπελλο πήγε στην Προσοτσάνη η οποία καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς είχε ως 12
ο παίκτη τους φανατικούς φίλους της από το σύνδεσμο των «ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΩΝ» που την παροτρύνουν για την κατάκτηση του τροπαίου. Το γλέντι στήθηκε αμέσως στο χόρτο του γηπέδου της Δόξας, όπου πέρα από τις καθιερωμένες σαμπάνιες, εμφανίστηκαν και τα μπλουζάκια που έγραφαν «Πάλι εμείς 2010-2011,,,και συνεχίζουμε», με τα 4 ολόχρυσα αστέρια (ισάριθμα κύπελλα) να δίνουν μια ξεχωριστή αισθητική. Η απονομή των μεταλλίων σε κάθε μέλος της αποστολής και του τροπαίου στους Σαμαρά-Κερασίδη-Φερφέρη, έγινε από τον πρόεδρο της ΕΠΣ Δράμας κ. Φωτίου και το δήμαρχο Προσοτσάνης κ. Λύσσελη, ενώ η…σεμνή γιορτή συνεχίστηκε στο μαγαζί που διατηρεί στο κέντρο της κωμόπολης ο 2
ος στην ιεραρχία των αρχηγών των «κυανόλευκων», με την κούπα να γίνεται αντικείμενο λατρείας και ενθουσιασμού!
- Φωτογραφικό ένθετο για τους κυπελλούχους Δράμας 2010-2011 μέσα από το φακό του www.prosotsanifc.gr